Problem odstających uszu, jak go leczyć?

Jedną z najczęstszych wad wrodzonych występujących w obrębie głowy są odstające uszy. Jest to jedynie problem natury estetycznej i leczenie nie jest konieczne. Jednak, gdy wygląd własnych uszu dość mocno wpływa na komfort psychiczny pacjentki, wówczas problem rozwiąże jedynie chirurgiczny skalpel. Ocenia się, że jedna na dwadzieścia osób ma odstające małżowiny uszne!

Wada ta może być widoczna już w momencie urodzenia, lecz nie jest to reguła. Najczęściej wada ta dotyczy obu małżowin usznych i częściej problem ten mają dziewczynki. Zabieg korekcji wyglądu ucha na dość długą historię, ponieważ pierwsze próby podjęto już ponad półtorej wieku temu. Przez dziesiątki lat zabieg ten był udoskonalany, także dziś możemy z uśmiechem na twarzy cieszyć się że korekcja uszu tak bardzo się rozwinęła. Problem ten może wydawać się dość błahy jednak dla kilkunastoletniego dziecka może to dość mocno odbić się na psychice. Dzieci w tym wieku są mało tolerancyjne, więc dziecko z odstającymi uszami może stać się celem wielu kpin ze strony rówieśników. Właśnie mając to na względzie operacje taką zaleca się przed rozpoczęciem edukacji w szkole. Tak, aby nowe środowisko, czyli dzieci w szkole nawet nie wiedziały, że byliśmy właścicielami odstających uszu.

Mniejsze dzieci operuje się w znieczuleniu ogólnym gdyż ciężko namówić dziecko w tym wieku, aby leżało nieruchomo. Osoby dorosłe nie mają z tym problemu, dlatego też można wykonać zabieg w znieczuleniu miejscowym z wykorzystaniem lidokainy z dodatkiem z adrenaliną. Adrenalina jest po to, aby zmniejszyć krwawienie. W tylnej części ucha wykonuje się eliptyczne cięcie oraz odseparowuje się skórę od chrząstki ucha. Po uformowaniu odpowiednio chrząstki ucha i utrwaleniu efektów za pomocą szwów rozpuszczalnych, koryguje się kąt między małżowiną uszną a czaszką.

Po skończonym zabiegu zakłada się opatrunek z antybiotykiem, który ma zapobiec ewentualnej infekcji. Antybiotyki stosuje się również profilaktycznie przyjmując je w formie doustnej na moment przed zabiegiem oraz do trzech dni po zabiegu. Noszenie opatrunku jest zalecane do tygodnia czasu po zabiegu, a przez kolejne trzy dni uszy mogą być obrzęknięte. Mając to wszystko na względzie dzieci powinny być operowane w okresie wakacji letnich bądź ferii zimowych. Przez ok dwa miesiące, aby efekt się utrwalił, a rany wygoiły zalecanie jest noszenie opaski na uszy do snu. Dzieci nie śpią całej nocy w jednej pozycji nawet dorosły kilkanaście razy potrafi się obrócić, co mogło by popsuć efekt zabiegu.  Uszy warto również zabezpieczyć podczas uprawianie różnego rodzaju sportu, zwłaszcza jeśli chodzi o sporty kontaktowe. Chrząstka w ciągu dwóch miesięcy przebudowuje się i staje się odporna na urazy, dlatego do tego czasu zalecana jest opaska na uszy, w  sytuacjach, w których ucho narażone może być na urazy. Operacje tego typu są przeprowadzane również u dorosłych pacjentów, lecz rzadko, kiedy osoby z mocno odstającymi małżowinami usznymi zwleka z zabiegiem tak długo.

Każda operacja plastyczna niesie ze sobą ryzyko wystąpienia powikłań. Jednym z najczęściej występujących są infekcja oraz wyjście szwów niewchłanianych. Aby zapobiec infekcji podaje się antybiotyki, a w razie, gdy szwy wyjdą należy je po prostu usunąć. Kolejnym dość rzadkim powikłaniem jest powrót ucha do wcześniejszego stanu tzw. „odskoczenie ucha”, co może wystąpić, gdy zbyt szybko usunięte zostaną wystające szwy. Możliwe jest także pojawienie się krwiaków i siniaków, lecz jest to normalne i przejściowe. Wszystkie te powikłania występują niezwykle rzadko. Zabieg ten nie dość, że poprawia wygląd to dodatkowo wpływa pozytywnie na zdrowie psychiczne właściciela odstających uszu. Tak radykalna poprawa wyglądu potrafi całkowicie odmienić życie pacjentka. 

Żródło: KorekcjaUszu.pl oraz OperacjePlastyczne.info.pl