Rozstępy skóry

Rozstępy ciążowe
Autor zdjęcia: Patrick Fitzgerald

Ok 70% dziewcząt i 40% chłopców ma problem z rozstępami, które pojawiają się już z okresie dorastania. Rozstępy to poprzecznie przebiegające wrzecionowate pasma skóry, często rozległe, skóra jest pomarszczona, początkowo może występować z niewielkim obrzękiem. Powstawanie rozstępów ma ścisły związek z przyrostem tkanki tłuszczowej oraz masy mięśniowej. W skutek przyrostu tkanek skóra jest rozciągana, co sprzyja powstawaniu rozstępów. Na ich powstawanie mają wpływ również hormony, dlatego też powstają one najczęściej u osób w okresie dojrzewania, u kobiet w ciąży bądź osób trenujących kulturystykę. Rozstępy towarzyszą również wielu chorobom tj. nadczynność tarczycy, gruźlicy, czerwonki bakteryjnej oraz wielu innych.

Powstawanie rozstępów można podzielić na dwa zasadnicze etapy. W pierwszym etapie przyjmują postać czerwonych, równolegle przebiegających smug na skórze. Jest to tzw. faza zapalna. Zwykle rozmiar rozstępów na tym etapie rzadko przekracza 2cm lecz zadrżały się przypadki rozległości nawet na 5cm. Drugą fazą jest bliznowacenie lub inaczej faza zanikowa, gdzie zmieniają barwę na perłowo białą i z wypukłych zmieniają się w delikatnie zapadnięte.

Rozstępy same w sobie nie stanowią problemu zdrowotnego, natomiast problem natury estetycznej jest i to dość istotny. Powstałe rozstępy towarzyszą nam przez całe życie, z czasem wyglądem nieco upodobniają się do skóry lecz nadal są dostrzegalne gołym okiem. Można wyróżnić kilka obszarów ciała na których najczęściej występują rozstępy są to: pośladki, brzuch, biodra, górna część ud, okolicy barków i kolan.

Redukcja rozstępów nie należy do prostych zadań. Najlepsze rezultaty otrzymuje się w przypadku świeżych zmian na skórze, zanim trwa jeszcze faza zapalna. Po ok sześciu miesiącach gdy zaczyna się faza druga i wytwarza się blizna terapia okazuje się mniej skuteczna.

Rozstępy można leczyć wieloma sposobami, do najpopularniejszych metod należą: laseroterapia, pilingi chemiczne, mikrodermabrazja oraz tretinoina.

Tretinoina normalizuje procesy rogowacenia skóry, w ten sposób wpływamy na proces zapalny rozstępów. Kolejną metodą są pilingi chemiczne, stosując odpowiednie kwasy glikolowe oraz trójchlorooctowy złuszczamy warstwę naskórka stymulując większą produkcje kolagenu oraz elastyny w pozostałych warstwach. Promieniowanie laserowe podobnie jak pilingi chemiczne powoduje podobną regenerację skóry, w wyniku czego docelowo powstaje więcej włókien kolagenowych.

Nie na jednego skutecznego sposobu na walkę z rozstępami. Zaleca się przede wszystkim działania profilaktyczne. Unikanie nadmiernej wagi, odpowiednia dieta, aktywność fizyczna, masaże skóry, odpowiednia pielęgnacja skóry, wszystkie te czynniki pomogą zachować skórę w dobrej kondycji. Należy przy tym zaznaczyć, że rozstępów nie da się całkowicie usunąć. Wszelkie zabiegi oferowane z zakresu medycyny estetycznej mają na celu redukcję rozstępów przez umniejszenie rozmiaru oraz większe upodobnienie się rozstępów do wyglądy skóry właściwej. W większości przypadków redukcja rozstępów udaje się w ponad 50% procentach. W wyniku terapii rozstępy się obkurczają i staja mniej widoczne.  W przypadku zauważenia tworzenia się u nas rozstępów powinnyśmy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, wówczas jest duża szansa na to, że tworzenie rozstępów zostanie zahamowane, a ich rozmiar będzie dużo mniejszy. Dodatkowo stosując zabiegi redukujące rozstępy możemy sprawić, że będą one niemal, że niezauważalne. Tworzenie się rozstępów jest również oznaką, że powinniśmy lepiej zadbać o kondycję naszej skóry.

Więcej informacji na: usuwanie-rozstepow.pl oraz wikipedia.org 

Klonowanie ludzkich włosów!!!

Łysienie to coraz częściej występujący problem nie tylko u mężczyzn ale również u kobiet. Wypadanie włosów może być spowodowane wieloma czynnikami, a aby dokładnie zdiagnozować przyczynę zaistniałego problemu należy udać się do trychologa, którego zadaniem jest zbadanie co się takiego dzieje z naszym organizmem, że gubimy włosy.

Najskuteczniejszą formą leczenia wypadania włosów jest ich przeszczep. Włosy pozyskiwane są z tylnej części głowy odpornej na działanie dihydrotestosteronu, który najczęściej odpowiedzialny jest za łysienie. Do wyboru mamy dwie metody przeszczepu włosów metodę tradycyjną, czyli STRIP (z ang. Pas) oraz metodę FUE - Follicular Units Extraction (w tłumaczeniu oznacza: wydobycie mieszków włosowych). Obie te metody różnią się jedynie sposobem pozyskania mieszków włosowych gotowych do przeszczepienia. W metodzie STRIP pozyskuje się je poprzez wycięcie poprzecznie przebiegającego pasa owłosionej skóry i podzielenie go na pojedyncze zespoły mieszków włosowych. W metodzie FUE mieszki włosowe pobiera się bezpośrednio z części dawczej (część potyliczna głowy), w ten sposób unikamy niewygodnej poprzecznie przebiegającej blizny z tyłu głowy (tej po zszyciu rany po wyciętym fragmencie skóry).

Początkowo metoda FUE przysparzała wielu problemów, pobieranie mieszków włosowych trwało długo i wymagało wprawnej ręki chirurga. Aby proces ten usprawnić zaczęto opracowywać metody zautomatyzowania tego procesu i w ten sposób opracowano urządzenie o nazwie NeoGraft oraz robota ARTAS, który jest kuzynem zasłużonego już robota DaVinci. Tak wysoce zaawansowana technologia pozwoliła w dużym stopniu usprawnić przeszczep włosów metodą FUE.

Bardzo możliwe, że już niedługo etap pobierania mieszków włosowych czy to wykorzystując metodę FUE czy STRIP odejdzie w zapomnienie. Amerykańscy naukowcy z Columbia University oraz Angielskiego Durham University, poinformowali na łamach „Proceedings of the National Academy of Sciences”, że wyhodowanie ludzkiego włosa zakończyło się powodzeniem. Co prawda jest to dopiero początek badań, lecz można się spodziewać, że już w niedługim czasie problem pozyskiwania włosów do przeszczepu będzie rozwiązany. Póki, co wiadomo, że do wyhodowania włosów posłużyły komórki pochodzące z brodawek u nasady korzenia włosa.  Z pobranych brodawek udało się wytworzyć komórki, które po umieszczeniu ich między ludzką skóra właściwą a naskórkiem i w takiej postaci w wszczepieniu szczurom pozwoliło na wyhodowanie ludzkiego włosa co potwierdziły wykonane badania genetyczne.

Nowo opracowywana metoda o nazwie PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences) najprawdopodobniej będzie mogła być stosowana już za kilka lat co daje duże szanse powodzenia u osób z łysieniem androgenowym, zwłaszcza jeśli chodzi o kobiety. Najlepszych rezultatów spodziewa się u osób, u których nastąpił znaczny ubytek włosów w związku z czym dokonanie przeszczepu obecnymi metodami jest mocno utrudnione.

Jak widać naukowcy wytrwale pracują nad znalezieniem złotego środka na wypadanie włosów. Najpierw naukowcom z University of Pennsylvania udało się odkryć, że komórki macierzyste odpowiedzialne za powstawanie nowego włosa u osób łysych nadal są zdolne produkować ludzki włos lecz są uśpione. Było to zaskakujące odkrycie, sądzono że u osób łysych komórek tych już tam po prostu brak lub są zbyt zniszczone aby móc wyprodukować ludzki włos.  Rok później ten sam zespół badaczy odkrył znaczące ilości białka prostaglandyny w obszarze wcześniej wspomnianych komórek macierzystych. Białko to pełni szereg funkcji w ludzkim organizmie lecz zlokalizowane w obrębie mieszków włosowych wpływa niekorzystnie na ich funkcjonowanie. Następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, wydłuża się faza spoczynku włosa a skraca faza wzrostu, co w efekcie prowadzi do zaniku włosów na danym obszarze. Jeśli naukowcom udało by się pozbyć prostaglandyny ze skóry głowy oraz pobudzić komórki macierzyste do działania wówczas problem łysienia androgenowego został by rozwiązany. Alternatywną metodą leczenia może być hodowanie ludzkich włosów i wszczepianie ich obszar głowy objęty łysieniem.

Więcej informacji na temat wypadania włosów i problemu łysienia na: przeszczepywlosow.pl oraz lysienie.info.pl

Czerniak - śmiertelnie niebezpieczny nowotwór skóry.

Wśród wszystkich nowotworów skóry czerniak jest najgroźniejszy. Jako nowotwór złośliwy jest wyjątkowo złośliwy a co z tym się wiąże, dokonuje wczesnych przerzutów w głębsze obszary organizmu. Czerniak najczęściej umiejscowiony jest na skórze, aż 9 na 10 przypadków dotyczy powierzchni skóry. Występuje on zazwyczaj w obrębie zmian barwnikowych skóry, może występować wewnątrz gałki ocznej, na błonach śluzowych narządów płciowych oraz jamie ustnej czy na jelitach.

Tak jak dawniej czerniak występował niezmiernie rzadko tak teraz liczba zachorowań drastycznie wzrosła. Od pewnego czasu ludzie kojarzą piękno z mocno opaloną skórą, najlepiej w kolorze brąz. Nastanie ery mody na opalanie wymusiło na znacznej części społeczeństwa obowiązek zadbania o opaleniznę. Gdy tylko słonce mocniej przygrzało nasza skóra była wystawiana na promienie słoneczne, w przypadku braku słonecznej pogody lub gdy sezon letni się zakończył aby utrzymać efekty ochoczo korzystamy z salonów z solarium.

Czerniak SSM
Autor zdjęcia: Carl Washington, M.D.,
Emory Univ. School of Medicine; Mona Saraiya, MD, MPH

Podążając za modą często zapominamy, że główną przyczyną odpowiedzialną za powstanie czerniaka jest promieniowanie UV. Częste przebywanie na słońcu wcale nie jest zdrowe. Jest to mit, który zapewne wziął się z tego że pod wpływem słońca nasz organizm produkuje więcej witaminy D, co jest niewątpliwie plusem. Jednak warto również spojrzeć na negatywne strony. Po pierwsze w prześciganiu o idealną opaleniznę łatwo przeholować i spiec skórę wówczas będzie ona piekła i nie ma nic wspólnego ze zdrowiem. Dodatkowo zbyt długie przebywanie na słońcu, może być bezpośrednią przyczyną udaru słonecznego, który może być śmiertelny w skutkach. A po trzecie zwiększamy ryzyko wystąpienia czerniaka skóry, który o wiele częściej jest przyczyną śmierci niż pozostałe omówione niebezpieczeństwa związane ze słońcem. 

Nie wszyscy mają czas aby cały dzień spędzić na słońcu celem uzyskania idealnej opalenizny. Alternatywną metodą na szybkie opalanie są solaria. Wystarczy kilka kilkunastominutowych seansów aby uzyskać rewelacyjny efekt. Opalanie w tego typu salonach jest jeszcze bardziej zdradliwe niż słońce. Jeden seans po lampami w solarium to dawka niebezpiecznego promieniowania UV porównywalna z całym dniem spędzonym w palącym słońcu na plaży. Nie trudno się domyśleć jak to zwiększa ryzyko zachorowania na czerniaka.

Czerniaka zazwyczaj się leczy przez usunięcie chirurgiczne i to w dodatku z marginesem zdrowej skóry aby uniemożliwić mu dokonanie przerzutów. Medycyna potrafi leczyć nawet najbardziej zaawansowane stadia czerniaka jednak szansa na wyleczenie wówczas maleje. Im szybciej czerniak zostanie wykryty tym łatwiej się go pozbędziemy. Czerniaka można rozpoznać nawet samemu, co prawda my nie posiadamy demoskopu czy innych urządzeń potrafiących oglądać znamię pod znacznym powiększeniem to jednak zwykła kontrola organoleptyczna potrafi wyłonić niebezpieczne znamię skórne wystarczy znać podstawowe objawy czerniaka.  Aby poznać więcej nt. objawów czerniaka zachęcamy zapoznanie się ze stroną: objawy czerniakl

Jako osoby nie posiadające przeszkolenia medycznego, często możemy nie rozpoznać czerniaka nawet go oglądając aby ułatwić jego rozpoznanie zapraszamy tutaj: Zdjęcia czerniaka znajdziemy tutaj nie tylko więcej informacji nt. czerniaka ale również zdjęcia, na których rozpoznany został czerniak. Dodatkowo do każdego zdjęcia dodany jest opis przez lekarza specjalistę informujący, które z objawów ewidentnie wskazują na czerniak. Będziemy mogli się dowiedzieć nie tylko czy jest to czerniak ale również określić z jakim rodzajem czerniaka mamy do czynienia. Ta wiedza może uratować nie tylko nasze życie ale również życie naszych bliskich, u których będziemy w stanie rozpoznać niepokojące objawy nowotworu złośliwego skóry.

Źródło: http://czerniak.org.pl

Labioplastyka

Chirurgia plastyczna od kilku lat przeżywa prawdziwy rozkwit. Nowoczesne metody chirurgii plastycznej i coraz lepsze efekty, przy większej świadomości ryzyka i większym bezpieczeństwie zyskują na popularności w zastraszającym tempie. Z roku na rok zainteresowanie chirurgią plastyczną rośnie o nawet kilkadziesiąt procent. Największą popularnością od lat cieszą się zabiegi powieszania piersi, a także liposukcji. Panowie odsysają sobie komórki tłuszczowe z okolic brzucha, panie dodatkowo z bioder, pośladków bądź ud. Piersi operują sobie zwłaszcza kobiety, co nie znaczy, że mężczyzn ten obszar ciała nie dotyczy. Tak jak panie z powodu różnego rodzaju kompleksów powiększają swój biust tak panowie pomniejszają przerośnięty gruczoł piersiowy w wyniku ginekomastii. U panów na pierwszym miejscu jest przeszczep włosów. Łysienie androgenowe pojawia się coraz częściej w młodym wieku co oznacza, że w piątej dekadzie życia będziemy już świecić łysina.

Co roku powstają nowe metody operacji plastycznych. Wciąż przybywa liczba obszarów jakie chcemy poprawić. Tak właśnie ostatnio bardzo dynamicznie rozwija się zabieg labioplastyki. Labioplastyka jest to zabieg z zakresu ginekologii estetycznej. W głównej mierze polega on na zmniejszeniu, zmianie kształtu warg sromowych bądź pochwy. Choć mało osób przyznaje się i otwarcie mówi o tego typu zabiegach to jak łatwo zauważyć w internecie zainteresowanie jest ogromne. Dla wielu kobiet wygląd warg sromowych miał kolosalny wpływ na jakość życia seksualnego. Jedne kobiety rodziły się z przerośniętymi wargami sromowymi inne obecny kształt swoich warg sromowych zawdzięczają porodom. W przypadku kobiet z wadami wrodzonymi ich kompleksy są pielęgnowane przez długie lata co bardzo mocno odbić się może na psychice. Oczywiście są też kobiety, które pragną wykonać tego tupu zabieg ze względów czysto estetycznych chodź wygląd jej stref intymnych nie odbiega absolutnie od normy to i tak decydują się na zabieg aby poczuć się jeszcze atrakcyjniejszymi.

Zabieg ten szybki rozgłos zyskał dzięki mediom w głównej mierze internetowi oraz telewizji. Wiele kobiet dowiadując się, że operacje tego typu są wykonywane traktują jako szanse na lepsze życie. Media wylansowały również optymalny wygląd miejsc intymnych, skoro można poprawić wygląd warg sromowych to warto skorzystać. Tym sposobem coraz większa liczba kobiet zgłasza się na tego typu zabiegi.

Przerośnięte wargi sromowe to nie tylko względy czysto estetyczne, mogą być przyczyną stanów zapalnych narządów płciowych, utrudniać uprawienia różnego rodzaju sportów oraz wpływać bardzo negatywnie na kontakty seksualne z partnerem. Labioplastyka ma na celu poprawę wyglądu miejsc intymnych a tym samym wpływa na jakość życia zwłaszcza tego prywatnego. Kobiety poprawiając wygląd warg sromowych pozbywają się licznych kompleksów, odzyskują pewność siebie, takie pozytywne nastawienie może przełożyć się również na sukces zawodowy. Powiększone wargo sromowe mogą przyczyniać się do powstania dolegliwości bólowych w takim przypadku zabieg labioplastyki ma swoje uzasadnienie medyczne.

Zabieg może być wykonywany w znieczuleniu miejscowym, a w uzasadnionych przypadkach stosuje się pełną narkozę. Po zabiegu praktycznie natychmiast można wrócić do pracy. Aby umożliwić prawidłowe zagojenie się ran pooperacyjnych przez najbliższy miesiąc po zabiegu zabronione są kontakty seksualne. Dokładny przebieg zabiegu uzależniony jest od wyglądu operowanej okolicy, każda kobieta ma inaczej uformowane wargi sromowe, dlatego też dopiero podczas wstępnych konsultacji planowany jest zakres zabiegu. Jak każda operacja plastyczna w tym również labioplastyka niesie ze sobą ryzyko powikłań, mając na uwadze plusy i minusy zabiegu warto przemyśleć wszystkie za i przeciw aby później uniknąć niepotrzebnych rozczarowań i kłopotów. 

Więcej informacji na: pl.drturowski.com oraz klinikakolasinski.pl

Jak walczyć z rozstępami?

Rozstępy
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozstępy

Ok 70% dziewcząt i 40% chłopców ma problem z rozstępami, które pojawiają się już z okresie dorastania. Rozstępy to poprzecznie przebiegające wrzecionowate pasma skóry, często rozległe, skóra jest pomarszczona, początkowo może występować z niewielkim obrzękiem. Powstawanie rozstępów ma ścisły związek z przyrostem tkanki tłuszczowej oraz masy mięśniowej. W skutek przyrostu tkanek skóra jest rozciągana, co sprzyja powstawaniu rozstępów. Na ich powstawanie mają wpływ również hormony, dlatego też powstają one najczęściej u osób w okresie dojrzewania, u kobiet w ciąży bądź osób trenujących kulturystykę. Rozstępy towarzyszą również wielu chorobom tj. nadczynność tarczycy, gruźlicy, czerwonki bakteryjnej oraz wielu innych.

Powstawanie rozstępów można podzielić na dwa zasadnicze etapy. W pierwszym etapie przyjmują postać czerwonych, równolegle przebiegających smug na skórze. Jest to tzw. faza zapalna. Zwykle rozmiar rozstępów na tym etapie rzadko przekracza 2cm lecz zadrżały się przypadki rozległości nawet na 5cm. Drugą fazą jest bliznowacenie lub inaczej faza zanikowa, gdzie zmieniają barwę na perłowo białą i z wypukłych zmieniają się w delikatnie zapadnięte.

Rozstępy same w sobie nie stanowią problemu zdrowotnego, natomiast problem natury estetycznej jest i to dość istotny. Powstałe rozstępy towarzyszą nam przez całe życie, z czasem wyglądem nieco upodobniają się do skóry lecz nadal są dostrzegalne gołym okiem. Można wyróżnić kilka obszarów ciała na których najczęściej występują rozstępy są to: pośladki, brzuch, biodra, górna część ud, okolicy barków i kolan.

Redukcja rozstępów nie należy do prostych zadań. Najlepsze rezultaty otrzymuje się w przypadku świeżych zmian na skórze, zanim trwa jeszcze faza zapalna. Po ok sześciu miesiącach gdy zaczyna się faza druga i wytwarza się blizna terapia okazuje się mniej skuteczna.

Rozstępy można leczyć wieloma sposobami, do najpopularniejszych metod należą: laseroterapia, pilingi chemiczne, mikrodermabrazja oraz tretinoina.

Tretinoina normalizuje procesy rogowacenia skóry, w ten sposób wpływamy na proces zapalny rozstępów. Kolejną metodą są pilingi chemiczne, stosując odpowiednie kwasy glikolowe oraz trójchlorooctowy złuszczamy warstwę naskórka stymulując większą produkcje kolagenu oraz elastyny w pozostałych warstwach. Promieniowanie laserowe podobnie jak pilingi chemiczne powoduje podobną regenerację skóry, w wyniku czego docelowo powstaje więcej włókien kolagenowych.

Nie na jednego skutecznego sposobu na walkę z rozstępami. Zaleca się przede wszystkim działania profilaktyczne. Unikanie nadmiernej wagi, odpowiednia dieta, aktywność fizyczna, masaże skóry, odpowiednia pielęgnacja skóry, wszystkie te czynniki pomogą zachować skórę w dobrej kondycji. Należy przy tym zaznaczyć, że rozstępów nie da się całkowicie usunąć. Wszelkie zabiegi oferowane z zakresu medycyny estetycznej mają na celu redukcję rozstępów przez umniejszenie rozmiaru oraz większe upodobnienie się rozstępów do wyglądy skóry właściwej. W większości przypadków redukcja rozstępów udaje się w ponad 50% procentach. W wyniku terapii rozstępy się obkurczają i staja mniej widoczne.  W przypadku zauważenia tworzenia się u nas rozstępów powinnyśmy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, wówczas jest duża szansa na to, że tworzenie rozstępów zostanie zahamowane, a ich rozmiar będzie dużo mniejszy. Dodatkowo stosując zabiegi redukujące rozstępy możemy sprawić, że będą one niemal, że niezauważalne. Tworzenie się rozstępów jest również oznaką, że powinniśmy lepiej zadbać o kondycję naszej skóry.

Więcej informacji na: usuwanie-rozstepow.pl

Abdominoplastyka sposobem na płaski brzuch.

Przykład zabiegu Abdominoplastyki
Autor zdjęcia: KARRAX

Smukła sylwetka i brak odstającego brzucha to cel, jaki pragną osiągnąć nie tylko panowie, ale i również panie. Spowodowane jest to zazwyczaj zmianami w wyglądzie sylwetki wywołanymi w skutek przebytego porodu. Jednym z rozwiązań tego problemu jest zabieg abdominoplastyki, inaczej mówiąc plastyki brzucha. Zabieg ten polega na chirurgicznym usunięciu nadmiaru tkanki tłuszczowej oraz skóry z okolic brzucha. W ramach tego zabiegu dokonuje się także plastyki mięśni brzucha, w wyniku tak wykonanego zabiegu uzyskuje się znacznie lepszą sylwetkę. Jest to doskonałe rozwiązanie dla osób, które mają problemy z gromadzeniem się tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha. Plastyka brzucha nie jest wskazana u osób otyłych, a jedynie u osób, które mają nagromadzony tłuszcz miejscowo w okolicy właśnie brzucha. Minusem takiego rozwiązania jest blizna, której nie sposób ukryć tak łatwo jak w przypadku chociażby operacji powiększania piersi, gdzie blizna ukryta jest w fałdzie podpiersiowym lub nacięcie wykonywane jest pod pachą.

Zabieg abdominoplastyki dedykowany jest dla osób, które nie mają problemów z ogólną nadwagą, a jedynie z nagromadzoną tkanką tłuszczową oraz obwisłą skóra na brzuchu. W przypadku, gdy skóra w okolicach brzucha ma odpowiednią elastyczność, wówczas bardziej zalecany jest zabieg liposukcji brzucha, w ten sposób możemy uniknąć niewygodnej blizny. Pamiętać należy jednak, że z pomocą liposukcji pozbędziemy się jedynie tkanki tłuszczowej, obwisłej skóry zabieg ten nie zredukuje. Plastykę brzucha zaleca się u osób, u których nie dało się osiągnąć pożądanego efektu za pomocą diet oraz ćwiczeń. Abdominoplastyka jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na likwidację obwisłego brzucha po ciąży. Tutaj jedna mała uwaga, plastyka brzucha odradzana jest kobietom, które planują kolejne potomstwo.

Zabieg abdominoplastyki obarczony jest ryzykiem wystąpienia komplikacji jak każda inna operacja plastyczna. Choć do powikłania występują sporadycznie to nie można wykluczyć możliwości ich wystąpienia. Aby zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z zabiegiem plastyki brzucha należy przestrzegać zaleceń chirurga oraz zadbać, aby chirurg ten miał odpowiednie kwalifikację i doświadczenie przy wykonywaniu operacji tego typu. Wówczas nawet, jeśli powikłania jakieś wystąpią chirurg będzie potrafił im skutecznie zaradzić tak, aby nie odbiły się na rezultatach zabiegu.

Jeśli upewnialiśmy się, że jesteśmy odpowiednimi kandydatami do zabiegu umawiamy się na wstępną konsultację z lekarzem. Jest to ważny etap całej procedury, ponieważ to podczas wspomnianych konsultacji planowany będzie zabieg, zostaniemy przeprowadzona kwalifikacja do zabiegu oraz wyjaśniona procedura oraz sposób przygotowania się do zabiegu. Lekarz poinformuje o wszelkich zagrożeniach i rezultatach, jakich można spodziewać się po zabiegu. Zabieg ten może zostać połączony z liposukcją bioder lub innymi zabiegami z zakresy chirurgii plastycznej tak, aby w największym stopniu osiągnąć planowany rezultat zabiegu.

Jeśli chodzi o kwestię przygotowania się do zabiegu to zaleca się odstawienie tytoniu przez osoby palące przynajmniej 14 dni przez planowaną datą zabiegu. Przed zabiegiem nie powinniśmy się przesadnie opalać, gdyż może mieć to wpływ n a gojenie się rany pooperacyjnej. Wszelkie infekcje bądź przeziębienia powodują odroczenie terminu zabiegu. Po zabiegu konieczna może by ć hospitalizacja, lecz nie zawsze, powinniśmy zadbać o transport do domu oraz pomoc osoby trzeciej do czasy powrotu do samodzielności. Zwykle okres ten trwa kilka dni.

Zabieg wykonywany może być w znieczuleniu ogólnym, w przypadku mniejszych zabiegów istnieje możliwość przeprowadzenia procedury w znieczuleniu miejscowym. Wszystko uzależnione jest od rozległości planowanego zabiegu. Zabieg trwa średnio 3-4 godzin. Zabieg zaczyna się od wykonania poprzecznego nacięcia, od biodra do biodra i nad pępkiem. Następnie odseparować należy skórę wraz z tkanką tłuszczową od mięśni brzucha. Odsłonięte mięśnie brzucha zostają odpowiednio wzmocnione, co pozwala uzyskać efekt szczuplejszej sylwetki. Nadmiar skóry wraz z tkanką mięśniową jest usuwany. Nacięcia zszywane są w ten sposób, aby blizna przebiegała tuż nad okolicą łonową. Pępek należy wówczas wszyć w miejsce docelowe celem zachowania naturalnego wyglądu brzucha.

Po zabiegu występują umiarkowane dolegliwości bólowe, które łagodzone są z pomocą ogólnie dostępnych środków przeciwbólowych. Przez kilka tygodni wymagane jest noszenie specjalnego pasa uciskowego na brzuchu. Czas noszenia dodatkowej odzieży uzależniony jest od rozległości zabiegu. Pierwsza kontrola następuje w tydzień po zabiegu wówczas wyciągane są szwy w okolicy pępka. Rana poprzeczna zszywana jest zazwyczaj przy pomocy szwów wchłanianych, więc nie wymagają one usunięcia. Powrót do pełni sprawności może trwać od kilku do kilkunastu tygodni. Umiarkowane ćwiczenia mięśni brzucha skrócą okres rekonwalescencji jednak nie należy przesadzać gdyż forsowanie mięśnie brzucha jest niewskazane. Blizna z czasem staje się mniej widoczna i zawsze jest możliwa do ukrycia pod bielizną.

Więcej informacji na: Abdominoplastyka.pl i KlinikaKolasinski.pl

Protezy piersiowe a rak piersi

Chroń piersi, nie daj się nowotworowi!

Mimo, że obecnie protezy piersiowe produkowane są na bardzo wysokim poziomie zarówno to pod kątem bezpieczeństwa jak i pod kątem wytrzymałości to nadal trwają zacięte dyskusje, nad ewentualnym wpływem protez piersiowych na raka piersi. Jest to tym bardziej usprawiedliwione wciąż rosnącym zainteresowaniem zabiegów plastycznych z wykorzystaniem implantów piersiowych. Są one wykorzystywane w operacjach mających na celu powiększenie wizualnie wyglądu piersi oraz w przypadku rekonstrukcji po amputacji piersi z różnych powodów. Liczba kobiet w Polsce, żyjących z protezami piersiowymi liczona jest w setkach tysięcy. W samych Stanach Zjednoczonych żyje ponad 1,5 miliona kobiet z implantami piersiowymi, więc jak widać skala operacji wszczepiania implantów jest ogromna.

Jednym z pytań zadawanych sobie przez sporą część damskiego społeczeństwa jest, czy obecność implantu piersiowego wpływa na zwiększoną zachorowalność na raka piersi? Liczne badania wykazały, że zachorowalność na raka piersi u kobiet z protezami jest mniejsza niż bez protez. Zachorowalność na raka piersi kobiet, które nie miały wykonanego zabiegu plastycznego potrafiła być nawet trzykrotnie większa, niż u kobiet z implantami. Mając na uwadze te dość zaskakujące wyniki zaczęto się zastanawiać, co powoduje, zmniejszoną zachorowalność na raka piersi kobiet z protezami piersiowymi. Do chwili obecnej nie znaleziono jednoznacznej odpowiedzi mogącej wytłumaczyć ochronne działanie protez piersiowych. Lekarze jednak przedstawili kilka argumentów, które w pewnym stopniu tłumaczą zależność między ryzykiem zachorowalności na raka, a implantami piersiowymi.

Implanty piersiowe są ciałem obcym, co do tego nie ma wątpliwości. Ich obecność stymuluje układ obronny do wytężonej pracy. Wzmożona aktywność układu obronnego jest w stanie szybciej wykryć komórki rakowe i zniszczyć je zanim zdążą rozgościć się na dobre. Kolejna kwestia to ucisk, jaki implanty piersiowe wywierają na gruczoły piersiowe. Wpływają na zmniejszony przepływ krwi, a tym samym wolniejszą przemianę komórek zarówno tych zdrowych jak i nowotworowych. Dodatkowa korzyść z obecności implantów piersiowych to większa profilaktyka przeciwnowotworowa. Częściej oglądamy i dotykamy swoje nowe piersi, poddajemy się regularnym kontrolom lekarskim te wszystkie czynności wpływają na szybsze wykrycie ewentualnego nowotworu i zwalczenia go w zarodku. Jak widać protezy piersiowe nie tylko nie wywołują raka piersi, ale też pomagają zmniejszyć ryzyko wystąpienia nowotworu. Poza tym przy okazji wszczepienia implantów rośnie świadomość pacjentki na temat zagrożenia rakiem, zwiększa czujność i wymusza w pewnym stopniu większą dbałość o piersi.

Mimo, że liczne badania i dyskusje potwierdzają brak negatywnego wpływu implantów piersiowych na raka piersi to dyskusje nie ustają. Implanty piersiowe pozwalają na szybsze wykrycie guzków mogących świadczyć o obecności raka, jak wynika z badań u osób, u których były implanty piersiowe, guzy nowotworowe były zdecydowanie mniejsze, co również wpływa na skuteczniejsze leczenie.

Nadal pozostaje kwestia rekonstrukcji piersi po usuniętym nowotworze, czy obecność implantu piersiowego nie przyczyni się do częstszych nawrotów choroby? Dobrą wiadomością dla kobiet jest fakt, że i w tym przypadku implanty piersiowe nie mają wpływu na nawrót choroby. Równie bezpieczne są operacje powiększenia biustu z użyciem implantów piersiowych jak i zabiegi rekonstrukcji wcześniej amputowanej piersi. Wykonano liczne badania kobiet po mastektomii zarówno tych z odbudowaną piersią jak i bez zabiegu rekonstrukcyjnego. W obu grupach kobiet wyniki były zbliżone do siebie. Z którejkolwiek strony nie patrzeć obecność implantów nie dość, że nie powoduje większego zagrożenia zachorowalności na raka to jeszcze zwiększa profilaktykę a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia raka piersi. 

Żródło: pokonajraka.org.pl oraz powiekszaniebiustu.org.pl