Abdominoplastyka sposobem na płaski brzuch.

Przykład zabiegu Abdominoplastyki
Autor zdjęcia: KARRAX

Smukła sylwetka i brak odstającego brzucha to cel, jaki pragną osiągnąć nie tylko panowie, ale i również panie. Spowodowane jest to zazwyczaj zmianami w wyglądzie sylwetki wywołanymi w skutek przebytego porodu. Jednym z rozwiązań tego problemu jest zabieg abdominoplastyki, inaczej mówiąc plastyki brzucha. Zabieg ten polega na chirurgicznym usunięciu nadmiaru tkanki tłuszczowej oraz skóry z okolic brzucha. W ramach tego zabiegu dokonuje się także plastyki mięśni brzucha, w wyniku tak wykonanego zabiegu uzyskuje się znacznie lepszą sylwetkę. Jest to doskonałe rozwiązanie dla osób, które mają problemy z gromadzeniem się tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha. Plastyka brzucha nie jest wskazana u osób otyłych, a jedynie u osób, które mają nagromadzony tłuszcz miejscowo w okolicy właśnie brzucha. Minusem takiego rozwiązania jest blizna, której nie sposób ukryć tak łatwo jak w przypadku chociażby operacji powiększania piersi, gdzie blizna ukryta jest w fałdzie podpiersiowym lub nacięcie wykonywane jest pod pachą.

Zabieg abdominoplastyki dedykowany jest dla osób, które nie mają problemów z ogólną nadwagą, a jedynie z nagromadzoną tkanką tłuszczową oraz obwisłą skóra na brzuchu. W przypadku, gdy skóra w okolicach brzucha ma odpowiednią elastyczność, wówczas bardziej zalecany jest zabieg liposukcji brzucha, w ten sposób możemy uniknąć niewygodnej blizny. Pamiętać należy jednak, że z pomocą liposukcji pozbędziemy się jedynie tkanki tłuszczowej, obwisłej skóry zabieg ten nie zredukuje. Plastykę brzucha zaleca się u osób, u których nie dało się osiągnąć pożądanego efektu za pomocą diet oraz ćwiczeń. Abdominoplastyka jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na likwidację obwisłego brzucha po ciąży. Tutaj jedna mała uwaga, plastyka brzucha odradzana jest kobietom, które planują kolejne potomstwo.

Zabieg abdominoplastyki obarczony jest ryzykiem wystąpienia komplikacji jak każda inna operacja plastyczna. Choć do powikłania występują sporadycznie to nie można wykluczyć możliwości ich wystąpienia. Aby zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z zabiegiem plastyki brzucha należy przestrzegać zaleceń chirurga oraz zadbać, aby chirurg ten miał odpowiednie kwalifikację i doświadczenie przy wykonywaniu operacji tego typu. Wówczas nawet, jeśli powikłania jakieś wystąpią chirurg będzie potrafił im skutecznie zaradzić tak, aby nie odbiły się na rezultatach zabiegu.

Jeśli upewnialiśmy się, że jesteśmy odpowiednimi kandydatami do zabiegu umawiamy się na wstępną konsultację z lekarzem. Jest to ważny etap całej procedury, ponieważ to podczas wspomnianych konsultacji planowany będzie zabieg, zostaniemy przeprowadzona kwalifikacja do zabiegu oraz wyjaśniona procedura oraz sposób przygotowania się do zabiegu. Lekarz poinformuje o wszelkich zagrożeniach i rezultatach, jakich można spodziewać się po zabiegu. Zabieg ten może zostać połączony z liposukcją bioder lub innymi zabiegami z zakresy chirurgii plastycznej tak, aby w największym stopniu osiągnąć planowany rezultat zabiegu.

Jeśli chodzi o kwestię przygotowania się do zabiegu to zaleca się odstawienie tytoniu przez osoby palące przynajmniej 14 dni przez planowaną datą zabiegu. Przed zabiegiem nie powinniśmy się przesadnie opalać, gdyż może mieć to wpływ n a gojenie się rany pooperacyjnej. Wszelkie infekcje bądź przeziębienia powodują odroczenie terminu zabiegu. Po zabiegu konieczna może by ć hospitalizacja, lecz nie zawsze, powinniśmy zadbać o transport do domu oraz pomoc osoby trzeciej do czasy powrotu do samodzielności. Zwykle okres ten trwa kilka dni.

Zabieg wykonywany może być w znieczuleniu ogólnym, w przypadku mniejszych zabiegów istnieje możliwość przeprowadzenia procedury w znieczuleniu miejscowym. Wszystko uzależnione jest od rozległości planowanego zabiegu. Zabieg trwa średnio 3-4 godzin. Zabieg zaczyna się od wykonania poprzecznego nacięcia, od biodra do biodra i nad pępkiem. Następnie odseparować należy skórę wraz z tkanką tłuszczową od mięśni brzucha. Odsłonięte mięśnie brzucha zostają odpowiednio wzmocnione, co pozwala uzyskać efekt szczuplejszej sylwetki. Nadmiar skóry wraz z tkanką mięśniową jest usuwany. Nacięcia zszywane są w ten sposób, aby blizna przebiegała tuż nad okolicą łonową. Pępek należy wówczas wszyć w miejsce docelowe celem zachowania naturalnego wyglądu brzucha.

Po zabiegu występują umiarkowane dolegliwości bólowe, które łagodzone są z pomocą ogólnie dostępnych środków przeciwbólowych. Przez kilka tygodni wymagane jest noszenie specjalnego pasa uciskowego na brzuchu. Czas noszenia dodatkowej odzieży uzależniony jest od rozległości zabiegu. Pierwsza kontrola następuje w tydzień po zabiegu wówczas wyciągane są szwy w okolicy pępka. Rana poprzeczna zszywana jest zazwyczaj przy pomocy szwów wchłanianych, więc nie wymagają one usunięcia. Powrót do pełni sprawności może trwać od kilku do kilkunastu tygodni. Umiarkowane ćwiczenia mięśni brzucha skrócą okres rekonwalescencji jednak nie należy przesadzać gdyż forsowanie mięśnie brzucha jest niewskazane. Blizna z czasem staje się mniej widoczna i zawsze jest możliwa do ukrycia pod bielizną.

Więcej informacji na: Abdominoplastyka.pl i KlinikaKolasinski.pl

Protezy piersiowe a rak piersi

Chroń piersi, nie daj się nowotworowi!

Mimo, że obecnie protezy piersiowe produkowane są na bardzo wysokim poziomie zarówno to pod kątem bezpieczeństwa jak i pod kątem wytrzymałości to nadal trwają zacięte dyskusje, nad ewentualnym wpływem protez piersiowych na raka piersi. Jest to tym bardziej usprawiedliwione wciąż rosnącym zainteresowaniem zabiegów plastycznych z wykorzystaniem implantów piersiowych. Są one wykorzystywane w operacjach mających na celu powiększenie wizualnie wyglądu piersi oraz w przypadku rekonstrukcji po amputacji piersi z różnych powodów. Liczba kobiet w Polsce, żyjących z protezami piersiowymi liczona jest w setkach tysięcy. W samych Stanach Zjednoczonych żyje ponad 1,5 miliona kobiet z implantami piersiowymi, więc jak widać skala operacji wszczepiania implantów jest ogromna.

Jednym z pytań zadawanych sobie przez sporą część damskiego społeczeństwa jest, czy obecność implantu piersiowego wpływa na zwiększoną zachorowalność na raka piersi? Liczne badania wykazały, że zachorowalność na raka piersi u kobiet z protezami jest mniejsza niż bez protez. Zachorowalność na raka piersi kobiet, które nie miały wykonanego zabiegu plastycznego potrafiła być nawet trzykrotnie większa, niż u kobiet z implantami. Mając na uwadze te dość zaskakujące wyniki zaczęto się zastanawiać, co powoduje, zmniejszoną zachorowalność na raka piersi kobiet z protezami piersiowymi. Do chwili obecnej nie znaleziono jednoznacznej odpowiedzi mogącej wytłumaczyć ochronne działanie protez piersiowych. Lekarze jednak przedstawili kilka argumentów, które w pewnym stopniu tłumaczą zależność między ryzykiem zachorowalności na raka, a implantami piersiowymi.

Implanty piersiowe są ciałem obcym, co do tego nie ma wątpliwości. Ich obecność stymuluje układ obronny do wytężonej pracy. Wzmożona aktywność układu obronnego jest w stanie szybciej wykryć komórki rakowe i zniszczyć je zanim zdążą rozgościć się na dobre. Kolejna kwestia to ucisk, jaki implanty piersiowe wywierają na gruczoły piersiowe. Wpływają na zmniejszony przepływ krwi, a tym samym wolniejszą przemianę komórek zarówno tych zdrowych jak i nowotworowych. Dodatkowa korzyść z obecności implantów piersiowych to większa profilaktyka przeciwnowotworowa. Częściej oglądamy i dotykamy swoje nowe piersi, poddajemy się regularnym kontrolom lekarskim te wszystkie czynności wpływają na szybsze wykrycie ewentualnego nowotworu i zwalczenia go w zarodku. Jak widać protezy piersiowe nie tylko nie wywołują raka piersi, ale też pomagają zmniejszyć ryzyko wystąpienia nowotworu. Poza tym przy okazji wszczepienia implantów rośnie świadomość pacjentki na temat zagrożenia rakiem, zwiększa czujność i wymusza w pewnym stopniu większą dbałość o piersi.

Mimo, że liczne badania i dyskusje potwierdzają brak negatywnego wpływu implantów piersiowych na raka piersi to dyskusje nie ustają. Implanty piersiowe pozwalają na szybsze wykrycie guzków mogących świadczyć o obecności raka, jak wynika z badań u osób, u których były implanty piersiowe, guzy nowotworowe były zdecydowanie mniejsze, co również wpływa na skuteczniejsze leczenie.

Nadal pozostaje kwestia rekonstrukcji piersi po usuniętym nowotworze, czy obecność implantu piersiowego nie przyczyni się do częstszych nawrotów choroby? Dobrą wiadomością dla kobiet jest fakt, że i w tym przypadku implanty piersiowe nie mają wpływu na nawrót choroby. Równie bezpieczne są operacje powiększenia biustu z użyciem implantów piersiowych jak i zabiegi rekonstrukcji wcześniej amputowanej piersi. Wykonano liczne badania kobiet po mastektomii zarówno tych z odbudowaną piersią jak i bez zabiegu rekonstrukcyjnego. W obu grupach kobiet wyniki były zbliżone do siebie. Z którejkolwiek strony nie patrzeć obecność implantów nie dość, że nie powoduje większego zagrożenia zachorowalności na raka to jeszcze zwiększa profilaktykę a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia raka piersi. 

Żródło: pokonajraka.org.pl oraz powiekszaniebiustu.org.pl

Czym zajmuje się trychologia??

Wypadanie włosów to poważny problem dla wielu z nas. Problemy z łysieniem nie jest jedynie męskim problemem, kobiety także potrafią przedwcześnie gubić włosy lecz problem ten występują na mniejszą skalę. Najpopularniejszym typem łysienia jest łysienie androgenowe, zwane również łysieniem typu męskiego. Już nawet zdążyliśmy się przyzwyczaić do widoku mężczyzny z cofającą się czołową linią włosów oraz łysiną występującą centralnie na czubku głowy. Za ten typ łysienie są geny oraz hormony, wiek także nie jest tu bez znaczenia. Mimo, że dokładny mechanizm łysienia nie jest znany, wiadomo już, że za przedwczesne wypadanie włosów odpowiadają hormony oraz predyspozycje genetyczne. Szkodliwy wpływ na włosy na pochodna testosterony.

Testosteron za pomocą enzymu aromataza zmienia się w dihydrotestosteron (DTH), który niszczy nasze włosy. Rola wieku jest taka, że im człowiek starszy tym na dłuższy wpływ ma DHT na włosy powodując ich powolną miniaturyzację. Kobiety naturalnie posiadają mniejsze ilości testosteronu w związku z czym rzadziej ten problem ich dotyka. Dodatkowo przed przemianą testosteronu w jego aktywniejszą formę chroni kobiety estrogen. Nieprawdą jest, że „geny łysienia” dziedziczymy wyłącznie po męskiej linii rodu, predyspozycje genetyczne możemy odziedziczyć zarówno po ojcu jak i po matce. Poza szkodliwym działaniem DHT na nasze włosy, może wystąpić szereg innych czynników tj. np. choroby skóry głowy co przyśpiesza wypadanie włosów.

Łysienie można leczyć lecz aby metoda leczenia był skuteczna sprawie bliżej powinien przyjrzeć się lekarz. Co prawda jest wiele preparatów, które pomagają w większym lub mniejszym stopniu uratować nasze włosy lecz większość z nich swoją skuteczność wykazuje wyłącznie w reklamie. Koncerny farmaceutyczne prześcigają się w różnego typu sztuczkach, aby przyciągnąć do siebie klienta i sprzedać dany produkt.

Klinika Kolasiński & TrichoMedic

Bez względu jaką terapie zastosujemy nie będzie ona do końca skuteczna jeśli nie poznamy prawdziwej przyczyny wypadania włosów. Poznanie przyczyny wypadania włosów jest kluczem do sukcesu. Prawidłowo odżywiony włos to zdrowy włos, z tego względu tak bardzo istotne jest aby skóra głowy była zdrowa. Wszelkie choroby skóry głowy odbijają się negatywnie na naszych włosach.

Trychologia jest dziedziną nauki odpowiedzialną za analizę, diagnostykę oraz leczenie skóry w obrębie głowy. Udając się do trychologa sprawdzi on stan skóry głowy pod kątem chorób, w przypadku ich wykrycia wdroży odpowiednią terapię leczenia. Istotna jest również profilaktyka zachowawcza. Znalezienie przyczyny odpowiedzianej za wypadanie włosów nie jest wcale proste. Na problem łysienia często składa się szereg różnego typu problemów i eliminacja jednego z nich nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Trycholog często zmuszony jest do korzystania z konsultacji specjalistycznych lekarzy różnych specjalności aby dogłębnie zbadać problem.

Jednym z podstawowych badań jest badanie przy użyciu trichoscanu, który powiększa obraz skóry głowy i z użyciem obliczeń matematycznych komputer jest w stanie dostarczyć nam wielu informacji na temat faz wzrostu włosa, tempie wzrostu włosa, o gęstości włosów na danym obszarze. Specjalistyczne badania trycholigiczne pozwalają wyłonić najlepszych kandydatów do przeszczepu włosów dzięki czemu ewentualny przyszły zabieg transplantacji włosów przynosi oczekiwane rezultaty. W terapii leczniczej stosuje się różnego rodzaju zabiegi typu: mezoterapia, laser, naświetlanie UVB oraz światłoterapia i galwanizacja. Przy pomocy zabiegów skóra przygotowywana jest do ewentualnego przeszczepu włosów. Problemu wypadania włosów nie powinno się lekceważyć, ponieważ wypadające włosy mogą być pierwszym symptomem poważnych chorób.

Więcej informacji na: KlinikaKolasinski.pl oraz WypadanieWlosow.org.pl

Korekcja powiek - jak wygląda zabieg?

Każdy chce dobrze wyglądać, to jak postrzegają nas inni ma olbrzymi wpływ na nasze życie. Dlatego też tak popularne są obecnie operacje plastyczne. Mężczyźni przeszczepiają włosy, kobiety powiększają biust, bardzo popularne jest odsysanie tkanki tłuszczowej, wszystko aby lepiej wyglądać. Część z tych niedoskonałości naszego ciała możemy ukryć pod ubraniem lecz jeśli kwestia tyczy się twarzy to z ukryciem defektów nie jest już tak łatwo. Twarz jest tym elementem ludzkiego ciała, gdzie bardzo łatwo dostrzec wszelkie niedoskonałości. Dlatego też przeszkadzają nam pożółkłe uzębienie, nie odpowiedni kształt nosa czy opadająca powieka. Niektóre z tych niedoskonałości mogą utrudniać normalne funkcjonowanie. Jednym z nich jest właśnie opadająca powieka.

Opadająca powieka lewa

Opadająca powieka to schorzenie, które w medycynie występuje pod nazwą ptoza. Objawia się ono na tyle osłabionymi mięśniami dźwigacza powieki, że mięsień ten nie funkcjonuje poprawnie. Poprzez chirurgiczną korektę możemy nie tylko poprawić funkcjonowanie dźwigacza powieki ale również poprawić w dość istotny sposób swój własny wygląd. Zabieg korekcji powiek można łączyć z innymi zabiegami w obrębie twarzy w ten sposób redukujemy okres rekonwalescencji do jednego.

Jak przy każdym zabiegu chirurgicznym przy korekcji powiek również trzeba przejść kwalifikacje. Istotne jest aby mieć normalne realne oczekiwania co do zabiegu. Naturalnie lepszymi kandydatami do tego i każdego innego są osoby nie palące. Najlepsze efekty widać u osób średnim wieku, za optymalny wiek uważa się czwartą dekadę życia. Głównymi przeciwwskazaniami do zabiegu blepharoplastyki są: nadczynność tarczycy, zespół suchego oka, cukrzyca oraz nadciśnienie i choroby serca.

W czasie pierwszych konsultacji po wykluczeniu obecności przeciwwskazań, omówiona zostaje procedura zabiegu oraz możliwość wystąpienia ewentualnych powikłań. Nie ma zabiegu chirurgicznego, który nie niósł by ze sobą takiego ryzyka. Nie da się w stu procentach uniknąć infekcji bądź reakcji uczuleniowych na środki znieczulające. Jest to typowe przy wszystkich zabiegach chirurgicznych. Dodatkowo każdy z zabiegów ma swoje specyficzne powikłania, które występują rzadko ale występują. Jeśli chodzi o powikłania po zabiegu korekcji powiek to można wymienić: obrzęki i zasinienie powiek, zaburzenia widzenia albo podwójne widzenie, wywinięcie lub podwinięcie powieki. Te ostatnie powikłania mogą wymagać wtórnej operacji w celu naprawienia wyglądu powiek. Wszystkie omówione powikłania występują bardzo rzadko jednak, każdy lekarz powinien a nawet ma obowiązek poinformować o nich pacjenta przez wykonaniem zabiegu.

Zabieg wykonywany jest w miejscowym znieczuleniu dzięki czemu nie ma potrzeby pozostawania na noc w szpitalu bądź klinice. Aby ukrycie blizn było możliwe wszystkie cięcia wykonuje się w naturalnych zagięciach skóry są to załamanie górnej powieki oraz pod rzęsami powiek dolnych. W zabiegu tego typu po odseparowaniu skóry usuwana jest zbędna tkanka tłuszczowa, a mięsień oraz nadmiar skóry może zostać wycięty. Umiarkowane dolegliwości bólowe po zabiegu, który w tym przypadku trwa od jednej do trzech godzin, można łagodzić przy wykorzystaniu ogólnie dostępnych środków przeciwbólowych.

Okres powrotu do pełnej sprawności nie jest trudny już po dobie możemy oglądać TV lub czytać książki, Szkła kontaktowe mogą być ponownie stosowane po ok tygodniu. Panie niestety ale przez ok siedmiu dni nie powinny stosować makijażu, oczy powinniśmy chronić przed intensywnym działaniem słońca. Oprócz makijażu przez pierwszy tydzień odpuścić sobie powinniśmy alkohol. Blizny mogą się goic do kilku miesięcy lecz po wygojeniu są niewidoczne. 

Źródło: klinikakolasinski.pl oraz operacjeplastyczne.info.pl

Czym jest kwas hialuronowy?

Wiele słyszy się o wykorzystaniu botoksu bądź kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej, choć tak naprawdę niewiele osób wie, czym są te substancje. Tak dla przykładu botoks to inaczej toksyna botulinowa, możecie ją znać również pod nazwą jad kiełbasiany. Jest to jedna z najbardziej niebezpiecznych toksyn pochodzenia naturalnego, przedawkowanie jej grozi śmiercią. W medycynie estetycznej i nie tylko botoks stosowany jest w leczeniu wielu schorzeń. Czym jest, zatem wcześniej wspomniany kwas hialuronowy, czy również jest niebezpieczny dla naszego organizmu w nadmiarze? Na szczęście nie! Kwas hialuronowy występuje naturalnie w ludzkim organizmie. Jest on odpowiedzialny za łączenie włokiem elastyny i kolagenu w skórze właściwej. Potrafi on wiązań olbrzymie ilości wody i zmieniać je w postać żelu. Jeden gram tego kwasu potrafi związać wodę o pojemności nawet sześciu litrów. Kosmetyka estetyczna doceniła jego właściwości nawilżające. Jego wstępowanie nie ogranicza się wyłącznie do skóry właściwej, jest on doskonałym smarem dla stawów. Dodatkowo reguluje zawartość wody np. w tkance łącznej a dokładnie w przestrzeni międzykomórkowej tej tkanki.

Kwas hialuronowy występuje w gałce ocznej, czy zastawce serca. Zatrzymując go naj najwięcej w organizmie pozwalamy by skóra zachowała młody i zdrowy wygląd. Z pomocą kwasu hialuronowego wygładzimy zmarszczki, np. te zgromadzone na naszym czole. Gdy zaczyna brakować go w skórze właściwej pogarsza się znacząco wygląd naszej skóry. Wraz z wodą dostarczane są składniki odżywcze, mniej kwasu to mniej wody, więc i mniej potrzebnych składników odżywczych. Niedobór składników odżywczych szybko powoduje, że skóra traci swój blask.

Jest on głównym składnikiem płynu stawowego. W przypadku, gdy zaczyna brakować kwasu hialuronowego w stawach, wysychają chrząstki, co może prowadzić do ograniczenia ruchomości stanów. Mniej płyny stawowego pogarsza smarowanie między stawami, co jest bezpośrednią przyczyną wycierania i w ten sposób zużywania się stawów. Żel oraz chrząstki w stawach pełnia rolę amortyzatora chroniąc nasze stawy przed na prężeniami i przeciążeniem. Jak widać rola kwasu hialuronowego jest ogromna.

Kwas hialuronowy może mieć różne stopnie stabilizacji. Mniejszy stopień stabilizacji znalazł zastosowanie w poprawianiu jędrności skóry, modelowaniu ust, modelowania policzków itp. Mocno stabilizowany kwas hialuronowy natomiast z dużym powodzeniem stosowany jest w modelowaniu sylwetki. Wstrzykując go głęboko pod warstwy skórne piersi możemy zwiększyć ich rozmiar nawet o dwa. Można go stosować do modelowania nie tylko biustu, lecz także pośladków, łydek oraz wielu innych.

Zabiegi z wykorzystaniem kwasu hialuronowego nie należą do skomplikowanych i co najważniejsze nie pozostawiają widocznych blizn. Nie musimy przechodzić przez ciężki okres powrotu do zdrowia. Zabiegi z wykorzystaniem kwasu hialuronowego są odwracalne. Wraz z upływem czasu kwas ten zostaje wchłonięty przez organizm. Nie ma, więc ryzyka podobnego do np. pęknięcia implantu piersiowego. Czasowy charakter działania ma również swoje minusy, aby zachować trwały efekt należy, co jakiś czas zgłosić się na uzupełnienie kwasu. Trwałość zabiegów z wykorzystaniem kwasu hialuronowego potrafi wynieść nawet kilka lat.

Kwas hialuronowy może być podawany w postaci cieniutkich nici, co pozwala na modelowanie twarzy i otrzymania naprawdę rewelacyjnych efektów. Nie ma ryzyka uczulenia gdyż jest to składnik występujący naturalnie w całym naszym organizmie. Zabiegi z jego użyciem są szybkie i bezpieczne. Nie wymagają narkozy, nie pozostawiają blizn, a okres rekonwalescencji praktycznie nie jest potrzebny. Kwas hialuronowy jest doskonałą alternatywą dla innych zabiegów z zakresu medycyny estetycznej. 

Czytaj więcej: kwas-hialuronowy.pl oraz wikipedia.org

Botoks, to coś więcej niż tylko wygładzanie zmarszczek

Obstrzykiwanie botoksem

Chyba niemal każda kobieta słyszała o botoksie, lecz czy wiadomo, czym on tak dokładnie jest? Znamy go, jako substancja wykorzystywana w medycynie estetycznej nie wiedząc, jak ogromne ma zastosowanie w medycynie ogólnej. Botoks lub z angielskiego botox to toksyna botulinowa, czyli jedna z najbardziej toksycznych substancji pochodzenia naturalnego. Pierwotnie toksyna botulinowa miała być wykorzystywana, jako broń biologiczna, a dziś na masową skalę stosowany jest przez gabinety kosmetyczne.  Botoks stosowany w medycynie estetycznej również jest toksyczny, lecz dawka, jaka jest stosowana jest tak niewielka, że ryzyko jest znikome, oczywiście pod warunkiem, że będzie on stosowany zgodnie z zaleceniami.

Tajemnica toksyny botulinowej tkwi w jej właściwościach. Ta neurotoksyna blokuje impulsy nerwowe, dzięki czemu rozluźnione pozostają okoliczne mięśnie, wykorzystując jej właściwości leczy się wiele schorzeń. Z powodzeniem stosowana jest, jako preparat do wygładzania zmarszczek. Obstrzykując dany obszar twarzy blokuje się mięśnie odpowiedzialne za powstawania zmarszczek. Zastosowanie botoksu do likwidacji zmarszczek odkryto wykorzystując go w leczeniu zeza. W okulistyce, jako pierwszej została wykorzystana toksyna botulinową, rozluźniając mięśnie odpowiedzialne za ruch gałki ocznej można sprawić, że dana osoba mająca zeza widzi jak zdrowy człowiek. Przy okazji zauważono, że likwidacji uległ kurze łapki wokół oczu i tak zaczął się prawdziwy rozkwit tego preparatu. Początkowo botoks wykorzystywany był jeszcze do leczenia kręczy szyi, tam również rozluźniało się spięte mięśnie powodując likwidacje kurczu.

Wykorzystanie botoksu jest jeszcze większe, jego właściwości doceniła również neurologia. Z jej pomocą można leczyć spastyczność, która występuje przy różnego rodzaju chorobach neurologicznych oraz przy urazach rdzenia kręgowego. Osobom po złamaniu kręgosłupa na różnej wysokości często dokucza spastyka, obstrzykując dany obszar rozluźniamy spastyczne mięśnie pozwalając tym osobom na normalne funkcjonowanie i skuteczniejszą rehabilitacje.

Kolejnym zastosowaniem toksyny botulinowej jest leczenie nietrzymania moczu. Nietrzymanie moczu może występować z różnych przyczyn: słabe mięśnie krocza, słabe mięsnie dna miednicy. Mężczyźni często dodatkowo mają problemy z przerostem gruczołu prostaty. Kobiety natomiast uszkodzone mięśnie krocza najczęściej w skutek przebytych porodów. Wbrew pozorom problem nietrzymania moczu wcale nie jest taki rzadki jak mogłoby się wydawać. Zastosowanie botoksu jest najnowszą i bardzo skuteczną metodą leczenie nietrzymania moczu. Przy pomocy botoksu leczymy nadaktywność pęcherza szczególnie spowodowane urazami rdzenia kręgowego.

Dobra wiadomość dla pań botoks sprawdza się również znakomicie w leczeniu bóli migrenowych. Minusem jest długi czas oczekiwania, bo aż ok dwóch tygodni, lecz jest to w pełni zrekompensowane przez dłuższy czas działania. Zastosowanie botoksu powstrzymujemy bóle migrenowe nawet do sześciu miesięcy. Blokując neuroprzekaźniki informacja o bólu nie dociera do mózgu, dzięki czemu botoks jest skuteczniejszy.

Jeszcze jednym zastosowaniem toksyny botulinowej to leczenie nad potliwości. Poprzez zablokowanie gruczołów potowych skutecznie możemy leczyć nadmiernie pocenie. Gdy gruczoły potowe zostaną zablokowane, nie dość, że nie wydzielają potu to jeszcze przy dłuższym stosowaniu (kilku kuracjach) gruczoły nawet, gdy botoks przestanie działać nad potliwość ustępuje. Jak widać botoks to nie tylko likwidacja zmarszczek, ma on olbrzymie zastosowanie można go bezpiecznie stosować nie przekraczając zalecanej dawki. 

Źródło: botoks-botox.pl

Haluksy, cena jaką płacimy za modne buty!

Szpilki to ulubione obuwie większości kobiet, zakładają buty na wysokim obcasie: do pracy, na zakupy dosłownie wszędzie. Za smukłe i zgrabne nogi trzeba zapłacić odpowiednią cenę a w tym przypadku ceną jest zdrowie. Noszenie obuwia na wysokim obcasie, ze smukłymi czubkami to prosta droga do powstania haluksów. Haluksy inaczej „koślawy paluch to schorzenie objawiające się zmianą ustawienia palucha stopy, paluch z prawidłowego ułożenia odchyla się od osi kierując w stronę drugiego płaca, czyli do wewnątrz stopy. W zaawansowanym stadium schorzenia deformacji ulega znaczna część przodostopia.

Problem jest na tyle istotny, że gdy w porę nie zgłosimy się do lekarza pozostanie nam jedynie leczenie operacyjne. Zdeformowany paluch powoduje bolesności podczas chodzenia i wręcz uniemożliwia obciążanie przedniej części stopy.

Czemu powstają Haluksy?

Na to pytanie jest prosta odpowiedź. Jedną z głównych przyczyn odpowiedzialnych za powstawanie haluksów jest noszenie niewygodnego obuwia. Szczególnie powinny uważać panie lubiące nosić obuwie na wysokim obcasie. Podwyższona pięta i szpiczaste zakończenie obuwia powoduje, że nadmiernie obciążona jest przednia część stopy, a dodatkowo palce ściskane jest przez węższe zakończenie butów. Dodatkowo możemy mieć genetyczne predyspozycje do tworzenia się haluksów. Warto również pamiętać, że otyłość sprzyjają tworzeniu się haluksów, co ma związek z większymi obciążeniami stopy, podobnie się dzieje, gdy prowadzimy stojący tryb życia.

Jakie są podstawowe objawy powstawania haluksów?

Haluksy
Autor zdjęcia: Cyberprout

Im wcześniej zgłosimy się z problemem do lekarza tym prostsze i mniej inwazyjne będzie leczenie. Głównym objawem jest paluch, którego ustawienie odbiega od osie do wewnątrz stopy. Długotrwałe naciski na paluch przyczyniają się do powstania bolesnego zgrubienia, a w okolicy uwypuklenia głowy pierwszej kości śródstopia powstaje stan zapalny. W wyniku deformacji może nawet dojść do podwinięcia stawu palucha. Wystająca kość palucha powoduje powstawanie kaletki, co powoduje obrzęk oraz dolegliwości bólowe. Objawów tych nie da się przeoczyć, więc w przypadku, gdy zaczynają się pierwsze objawy warto sięgnąć po pomoc, aby uniknąć w przyszłości np. operacji śródstopia. Często występuje kilka przyczyn, które nakładają się na siebie powodując, że w bardzo szybkim tempie dochodzi do skoślawienia się palucha.

Jak leczyć haluksy?

Jeśli deformacja dopiero się zaczyna można haluksy można leczyć zachowawczo. Leczenie takie polega na stosowaniu specjalnych wkładek ortopedycznych oraz odpowiedniej gimnastyce stóp. Haluksy nie powstają w tydzień, czy dwa są efektem wieloletnich złych nawyków, które stopniowo doprowadzają do deformacji. Dlatego też leczenie profilaktyczne najczęściej jedynie spowalnia proces powstawania haluksów. W związku, z czym, jeśli w porę nie opamiętamy się i nie zadbamy o zdrowie naszych nóg to jedyną alternatywną formą leczenia może okazać się zabieg chirurgiczny. Jeśli chodzi o operacyjne metody leczenia haluksów jest kilka metod, które przynoszą właściwe rezultaty. Każdy przypadek jest inny, dlatego najczęściej stosuje się wariacje kilku metod. Wyróżnić możemy metody gipsowe oraz bezgipsowe wybór odpowiedniej uzależniony jest od konkretnego przypadku. Usuwanie haluksów wcale nie należy do prostych zabiegów, trzeba: usunąć zmienioną zapalnie kaletkę, uwolnić należy przykurcze, często wykonuje się osteotomię, trzeba wydłużyć ścięgna. Pamiętajmy, że stopa po zabiegu i okresie rekonwalescencji powinna być w pełni sprawna. To jak przebiegać będzie rehabilitacja zależy w dużej mierze od zastosowanej metody. Problemu haluksów nie należy lekceważyć, warto też się zastanowić zanim kupimy ładnie wyglądające buty.

Więcej informacji na stronie: haluksy.com.pl

Na czym polega Rhinoplastyka?

Twarz jest takim elementem ciała ludzkiego, na którym najszybciej widać wszelkie niedoskonałości. Rozmawiając „face to face” bardzo szybko zauważyć można, że nos, który umiejscowiony jest na centralnej części twarzy jest brzydki. Osoby, które mają z problem z wyglądem własnego nosa odczuwają bardzo duży dyskomfort psychiczny. Małe piersi czy obwisły brzuch można ukryć pod ubraniem, odpowiednio zamaskować, lecz z nosem sprawa dość mocno się komplikuje. Często prowadzi to do mniejszej samooceny, licznych kompleksów a w rezultacie do depresji i konieczności korzystania z pomocy psychologicznej.

Jednym z częstszych zabiegów z zakresu medycyny estetycznej jest operacja plastyczna nosa. Operacje tego typu zaliczają się do jednych z najbardziej skomplikowanych. Zważywszy na złożoność zabiegu, operacji tego typu nie wykonuje się u osób, u których wzrost nosa nie został jeszcze zakończony. Zabiegiem rhinoplastyki można korygować kształt nosa, zwiększając go lub zmniejszając, można zmienić wygląd czubka nosa, możliwości jest naprawdę wiele można np. regulować odległości od siebie dziurek nosowych. Rhinoplastyka najczęściej polega na kompleksowym podejściu do operacji nosa.

Choć operacji nosa może być naprawdę wiele to wszystkie je możemy podzielić na trzy podstawowe typy: operacje otwartą, zamkniętą bądź wtórną rhinoplastykę. Operacja metodą zamkniętą jak nie trudno się domyśleć jest zabieg gdzie wszelkie cięcia i zabiegi wykonywane są od wewnątrz, metoda ta pozwala uniknąć blizn widocznych gołym okiem. W metodzie otwartej nacięcia wykonywane są najczęściej wzdłuż przegrody nosowej w kształcie litery W. Odpowiednio wykonywane nacięcia pozwalają otrzymać blizny niewidoczne bez wnikliwego ich wyszukiwania. Każda z tych dwóch typów operacji ma swoje plusy i minusy. W metodzie otwartej minusem są widoczne blizny, lecz dzięki nacięciom wykonywanym z zewnątrz mamy lepszy dostęp do operowanej części nosa. Jest to idealne rozwiązanie, gdy następuje konieczność uzupełnienia tkanek.

Przykładowe operacje plastyczne nosa (zdjęcia przed i po) pokazuje poniższy film wideo. Zabiegów dokonał Dr Turowski w USA.

Budowa ludzkiego nosa pozwala na wyodrębnienie części kostnej oraz chrzęstnej. Jeśli w operacji modelowane są jedynie chrząstki nosa wówczas mówimy, że operowane są miękkie części nosa. W przypadku, gdy ingerencji poddawana jest również część kostna nosa wówczas operowane są twarde części nosa.

Operacja garbu nosa
Autor: Steven Denenberg, M.D. – FacialSurgery

Wśród wszystkich operacji nosa można wymienić trzy typy operacji najczęściej wykonywanych przez chirurgów plastycznych. Pierwszą z nich jest septoplastyka, pod tą tajemniczą nazwą kryje się operacja krzywej przegrody nosowej. Choć zabieg może wydawać się prosty to jest jednym z bardziej skomplikowanych, często polega na złamaniu części kostnej nosa i po odpowiednim wymodelowaniu unieruchomieniu go w nowej formie do czasu przebudowy części kostnych.

Do najtrudniejszych zabiegów rhinoplastyki zaliczyć należy operacje czubka nosa. W zakres tego typu zabiegu wchodzi zmiana wysokości czubka nosa oraz korekcja rozpiętości nozdrzy. Kolejnym typowym zabiegiem jest usuwanie garbu nosa, w operacjach tego typu często garb usuwany jest przy pomocy specjalnego dłuta.

Ostatnią grupą zabiegów jest wtórna rhinoplastyka. Są to zabiegi wykonywane po raz kolejny najczęściej w wyniku nieudanej pierwotnej próbie operacji. Złożoność tego zabiegu polega na tym, że do końca nie wiadomo, co i jak było robione za pierwszym razem. Tym bardziej, że zabieg taki można wykonać dopiero po upływie, co najmniej dwunastu miesięcy od pierwszego zabiegu.

Źróło: operacjanosa.pl oraz operacjeplastyczne.info.pl

Operacja piersi u mężczyzny

Temat powiększania piersi wśród kobiet to nic nowego. Operacje powiększania biustu są jednymi z najczęstszych operacji plastycznych wykonywanych na całym świecie. Kobiety bardzo często mają kompleksy na punkcie własnego biustu. Co ciekawe mężczyźni również miewają problemy z wyglądem własnej klatki piersiowej. Ich problemy dotyczą ginekomastii. Tym pojęciem określamy przerost męskiego gruczołu sutkowego. Osoby z ginekomastią mają klatkę piersiową upodobniającą się wyglądem do kobiecego biustu, co dosyć mocno uderza w męskie ego. Jednym ze sposobów usuwania ginekomastii jest zabieg chirurgiczny.

Ginekomastia zdjęcia przez i po
Autor zdjęcia:  Dr. Mordcai Blau

Ginekomastia występuje u osób z zaburzoną gospodarką hormonalną, przy czym nie należy mylić ginekomastii z tzw. „pseudo ginekomastią”, która nie jest spowodowana rozrostem gruczołu sutkowego, lecz otyłością, która wpływa na wygląd piersi. Ginekomastia może być pierwszym symptomem, że w naszym organizmie dzieje się coś niewłaściwego, lecz nie zawsze musi tak być. Wyróżnić można trzy okresy w życiu mężczyzny gdzie ginekomastia może wystąpić i jest to zjawisko zupełnie naturalne. Estrogen, żeński hormon odpowiada za powstawanie ginekomastii i występuje on w męskim ciele, lecz odpowiednie proporcje hormonów pozwalają zachować nam męski wygląd.

Ginekomastia może wystąpić u noworodków, gdyż przez łożysko matki estrogen dostaje się do organizmu dziecka. Młody organizm potrzebuje kilku tygodni, aby uregulować gospodarkę hormonalną. Kolejne zaburzenia hormonalne występują w okresie dorastania, wówczas w dorastających organizmach burza hormonalna może przyczynić się do przerośnięcia gruczołów sutkowych. Ostatnim takim okresem jest okres starzenia się, gdzie organizm nie funkcjonuje już tak jak powinien. Przejściowa ginekomastia związana z określonym cyklem, życia to nie problem, ale co jeśli w kwiecie wieku zaczynają nam rosnąć piersi i to wcale nie jest przejściowe?

Ginekomastia może być przyczyną poważnych chorób np. raka sutka. W przypadku, gdy klatka piersiowa zacznie się niepokojąco zmieniać należy skontaktować się z lekarzem. Może to oznaczać, że nasz organizm produkuje zbyt mało testosteronu lub produkcja estrogenu jest wzmożona. Zaburzenia gospodarki hormonalnej mogą oznaczać, że mamy problemy z tarczycą, wątrobą lub nerkami. Choć nie zawsze ginekomastia może oznaczać najgorsze. Do jej powstania może prowadzić tryb życia, przyjmowanie leków, używek (typu marihuana, czy amfetamina), sterydy i inne środki dopingujące często stosowane przez mężczyzn ćwiczących na siłowni.

Pozbycie się ginekomastii zależy od przyczyny jej powstania. Jeśli za przerost gruczołu sutkowego odpowiadają leki należy zastosować zamienniki, które nie będą powodować skutków ubocznych. Jeśli korzystamy ze środków dopingujących i używek należy z nich zrezygnować najlepiej na stałe. Jednym ze sposobów pozbycia się ginekomastii jest zabieg chirurgiczny. Zmiana wyglądu piersi u mężczyzny to poważny cios w jego system wartości, co w perspektywie czasu może dość mocno odbić się na psychice. Często pozbycie się ginekomastii to jedyna droga, aby odzyskać komfort życiowy i zdrowie psychiczne. Lecz jeśli nie chcemy korzystać z chirurgicznego skalpela, są inne metody, których można spróbować zanim ostatecznie „pójdziemy pod nóż”.

Rozwiązań jest wiele, lecz wszystko zależy od przyczyny zaistniałego problemu. Jeśli mamy problem z nadwagą to nawet, jeśli nie ona jest bezpośrednią przyczyną powstania ginekomastii to warto popracować nad swoją sylwetką, ponieważ im mamy większą wagą tym bardziej ginekomastia jest widoczna. Nie do się zgubić zbędnych kilogramów, jeśli nie zmienimy swoich nawyków żywieniowych, które poniekąd do tej nadwagi doprowadziły. Przy czym nie próbujmy z mięsa przerzucać się na produkty sojowe. Ponieważ soja jest bardzo bogata w estrogen, jedząc produkty sojowe jedynie potęgujemy problem. Więcej na temat naturalnych sposobów redukcji ginekomastii przedstawia poniższa prezentacja wideo.

Wielu mężczyzn zamiast podejmować walkę z ginekomastią starają się ją ukryć posuwając się czasami do bardzo radykalnych metod jak np. noszenie kobiecego stanika sportowego lub owijanie klatki piersiowej bandażem. Pamiętajmy jednak, że to nie rozwiąże problemu, a jeśli w porę nie zaczniemy działać, może się okazać że poza operacją chirurgiczną nie pozostały nam już żadne alternatywne metody leczenia. Stosując dietę i ćwiczenia można powstrzymać ginekomastię nawet odwrócić jej skutki lecz nie w sytuacji, gdy dopuścimy do jej zaawansowanego stadium, wówczas nawet jeśli przywrócimy równowagę hormonalną wygląd piersi pozostanie. Panowie pamiętajmy, że ginekomastia to choroba jak każda inna, więc nie wstydźcie się jej leczyć.

Źródło: ginekomastia.com.pl

Jak wygrać z łysieniem?

Łysienie typu męskiego (androgenowe)

Wypadanie włosów to odwieczny problem mężczyzn, od jakiegoś czasu borykają się z nim również kobiety. Medycyna estetyczna radzi sobie z problemem doskonale, istnieje wiele metod z pomocą których nawet możemy odzyskać wcześniej utracone włosy. Łysienie u mężczyzny jest dość dobrze tolerowane przez społeczeństw, jednak mimo to wielu mężczyzn wstydzi się tego, że nadmiernie i przedwcześnie gubi włosy. Jak wykazują badania połowa mężczyzn po 50-tym roku życia ma wyraźny problem z łysieniem.

Mężczyźni najczęściej mają problemy z łysieniem androgenowym, znanym również pod nazwą łysienie typu męskiego. Nie tracimy wszystkich włosów w ciągu nocy, proces wypadania jest powolny lecz systematyczny. Jedną z pierwszych oznak łysienia androgenowego jest cofająca się czołowa część włosów oraz ich przerzedzenie w części centralnej głowy. Im mężczyzna starszy tym mniej włosów ma na głowie. Jednak nie wiek tu odgrywa największą rolę lecz testosteron, a dokładniej mówiąc dihydrotestosteron (DHT). Łysienie androgenowe ma się w ten sposób do wieku, że im mężczyzna ma więcej lat tym dłużej na jego mieszki włosowe oddziaływał DHT. Jednym ze sposobów jak proces miniaturyzacji mieszków włosowych i łysienia zahamować jest odpowiednia suplementacja diety, lecz często sposób ten okazuje się zbyt mało skuteczny i stosowany jest raczej jako uzupełnienie leczenia łysienia. Więcej informacji nt. łysienia znajdziesz na stronie: lysienie.info.pl oraz na wypadaniewlosow.org.pl

Walkę z łysieniem zacząć najlepiej jak najwcześniej, jeszcze zanim włosy zaczną nam wypadać możemy zmienić tryb swojego życia, mniej stresu, lepsze jedzenie, aktywność fizyczna, dbając o swój organizm dbamy również o włosy. Im szybciej zapobiegniemy wypadaniu włosów tym mniejszy stres. Im bardziej przejmujemy się wypadającymi włosami tym one szybciej nam wypadną. Jeśli widzisz, że sam nie radzisz sobie z problemem łysienia zgłoś się po pomoc lekarza. Obecna medycyna ma obszerną wiedzę i doświadczenie w walce z łysieniem. Pamiętaj przy tym, że jeden czy kilka utraconych włosów to jeszcze nie łysienie. Na co dzień tego tak nie widać ale tracimy z każdym nowym dniem kilkadziesiąt włosów. Jest to spowodowane zakończeniem cyklu życia włosa, w jego miejsce wyrośnie nowy.

Medycyna estetyczna zna wiele sposobów na walkę z wypadaniem włosów, jednym z nich jest mezoterapia. Zabieg ten polega na dostarczeniu skórze głowy odpowiednio skompensowanych składników odżywczych przy pomocy cieniutkiej igły. Mezoterapia jest stosunkowo niedrogim zabiegiem, zabieg jest prosty i niemalże bezbolesny. Na efekty należy poczekać nawet kilka miesięcy. Mezoterapia jest zabiegiem, który ma więcej zastosowań.

Odżywiając skórę głowy, wzmacniamy istniejące i przyszłe włosy a co z tymi włosami, które już utraciliśmy? Oczywiście i z tym problemem medycyna potrafi sobie radzić. Obecna medycyna estetyczna dysponuje bardzo zaawansowanymi technikami przeszczepu włosów. Możemy również blokować enzym 5alfareduktazy, który odpowiada za przemianę testosterony w DHT i uratować włosy w innych obszarach głowy. Lecz metoda ta również nie jest skuteczna we wszystkich przypadkach.

Najlepszą i najskuteczniejszą metodą jest przeszczep włosów. Po bokach i z tyłu głowy włosy odporne są na działanie testosteronu. Jest to doskonały obszar dawczy. Wycinając pasek owłosionej skóry można uzyskać ponad tysiąc mikro przeszczepów i przenieść je w obszary objęte łysieniem. Metoda ta przez lata była z powodzeniem wykorzystywana i wykonuje się ją do chwili obecnej. Jednak noszenie poprzecznie przebiegającej blizny z tyłu głowy było przyczyną, że wielu z mężczyzn nie decydowało się na takiego sposobu leczenia. Z czasem odkryto, że mieszki włosowe można pobierać bezpośrednio z obszaru dawczego co pozwala uniknąć niewygodnej blizny. Obecnie metoda FUE jest najlepszym rozwiązaniem dla osób łysiejących. Do udoskonalenia jej wykorzystano nawet robota ARTAS, który w precyzyjny sposób pobiera mieszki włosowe. Z wypadaniem włosów można wygrać lecz aby tą walkę wygrać najpierw trzeba ją podjąć. Dowiedz się więcej o przeszczepie metoda FUE znajdziesz na stronie: przeszczepywlosow.pl